Boerderij van Wiel Cox (en voorheen zijn ouders) aan de Kloosterstraat. Foto gemaakt in augustus 1984 vanuit de toren van het oude Clemenskerkje dat toen een dakrenovatie onderging.
Vader van Wiel, Pieter Paulus Cox afkomstig uit Amstenrade, jongste uit een gezin van 13(!) kinderen huwde in 1914 met Maria Catharina Latten (haar grootouders woonden hier al begin 19e eeuw) en vestigde zich in Merkel...beek waar ook zijn oudste broer (27 jaar ouder) woonde. In de 20-er jaren werd de huisweide van de fam. Cox gebruikt als `voetbalveld`. Er werd gespeeld door een voorloper van het huidige RKDFC dat zich `Olympia` noemde.
Misschien kunnen familieleden iets meer vertellen over deze boerderij, zoals bouwjaar, en bewoonde broer Jan Servaas ook al deze boerderij ?

Boerderij Kleuters in de Bovenderstraat (boven) met de hoek Windmolenweg (onder). Deze hoeve werd in 1987 na jaren leegstand gesloopt. Zoon Michel had daar een landbouw/varkensbedrijf en deed loonwerk (combine) in de zestiger jaren en bewoonde als laatste deze boederij. Daarna bouwde hij een nieuw agrarisch bedrijf op aan de Hölterweg richting Amstenrade en kreeg twee dochters, Marlies (1953) en Yolanda. Michel staat niet op de foto, het is wel zijn moeder maar dit gezin betreft het eerste huwelijk van zijn moeder waar 4 kinderen uit kwamen. Hij had dus twee halfbroers: Zef woonachtig in Eindhoven en Math (Plein) en twee halfzussen Maria Daemen (Houtstraat) en Arjetta uit Luxemburg.

Dit huis aan de Mgr. Mannensstraat werd oorspronkelijk gebouwd in 1878. Op zich niet zo heel erg oud, maar tijdens de sloop begin jaren 70 (bovenste 2 afbeeldingen) kon je wel goed zien dat het nog een echte vakwerkconstructie betrof. De st...enen voorgevel was er pas later tegenaan gezet. Er kwam nieuwbouw voor in de plaats, en de oorspronkelijke bouwwijze kun je mooi terugzien in het pand zoals het er nu nog staat.
Het oude pand werd bewoond door de familie Hendrix afkomstig uit Brunssum; na 1949 door de familie Clevers. Hun zoon Peter Wolter Hendrix bouwde ernaast een nieuwe woning en woonde er zijn hele leven met zijn vrouw Anneke en zoon.
Buurman Pie was een fijn mens en een hardwerkende mijnwerker. Hij stond niet graag in de belangstelling en als ik de wekelijkse 10 eitjes bij hem ging halen kreeg ik ze bij hèm altijd voor fl 0,90 in plaats van fl 1 ! Ook een koekje of “inne babbelaer” kreeg je dan mee.
Zoals zovele mijnwerkers werd ook hij getroffen door een ziekte die zijn longen kapot maakte. In 1984 moest hij op 67 jarige leeftijd afscheid nemen van het leven, op de verjaardag van één van zijn 2 kleinkinderen, die alles voor hem waren.

 
“Merkelbeck dorp” met de “Ondersten Hof” op de Tranchotkaart uit de eerste helft van de 19e eeuw. De Onderste Hof of Vossenhof (1) met vijver (2) werd in die tijd bewoond door de adelijke familie de Negri. In die tijd was de Kerktwist nog niet losgebarsten, maar hierover meer in het volgende item van Merkelbek. Het echtpaar De Negri-Gilliodts ligt (onder een recentelijk gerestaureerde grafsteen uit 1857) begraven (3) op het oorspronkelijke Kerkhof (4) van het Clemensdomein. De de Negri’s kwamen oorspronkelijk uit Italië. Door huwelijk met het geslacht Vos van o.a. kasteel Op Genhoes en de Vossenhof belandden zij in +/- 1730 in Brunssum waar zij ook enkele burgemeesters leverden. Het weggetje tegenover de vijver bij de Vossenhof (5) liep rechtstreeks richting kasteel Op Genhoes. Het Mariabeeld in de Lourdesgrot (6) werd in 1887 geschonken door Barones de Negri, die verzorgd werd in het bejaardenhuis dat gevestigd was in de oude pastorie (7) van de Clemenskerk. De Merkelbeekerbeek (8) vormde de gemeentegrens tussen Merkelbeek en Brunssum. Op de plek waar nu alleen nog het Renckenshuis staat lagen toen een 3-tal boerderijen (9) aan elkaar geschakeld. Het “Leien huis” (10) werd bewoond door Peter Wilhelmus Vroemen, een oud Brunssums geslacht waar ook de huidige “Vromensen” in Merkelbeek van afstammen.

De grote Schuttersfeesten komen er weer aan en dus breekt er een drukke tijd aan voor de Schutters.
Lange tijd was Paul Antoon Jeurissen (geboren op 10 mei 1894) van onze Merkelbeekse schutterij een van de markantste verschijningen tijdens de bondsfeesten. Eerst lid van schutterij St. Clemens (Merkelbeek), na de fusie in 1963 met St. Johannes (Douvergenhout) bleef hij verbonden aan St-Johannes-St....Clemens. In 1936+1937 werd hij Schutterskoning. Hij droeg een indrukwekkend Officiersuniform, was bestuurslid en drager van de gouden OLS speld. Maar vooral het op hoge leeftijd in uniform aanwezig zijn op alle Schuttersfeesten maakte grote indruk. Hij was altijd erg trots op het dragen van mooie uniform. Zijn laatste OLS beleefde hij in Oirsbeek op 6 juli 1975. Tijdens het Bondschuttersfeest in Oud-Geleen Op 10 augustus 1975 overleed hij op 81-jarige leeftijd in vol ornaat aan de gevolgen van een hartaanval.
Het Limburgs Dagblad berichtte op maandag 11 augustus 1975: “…Het noodlottige ongeval gebeurde tijdens de openingsceremonie van het feest waaraan 17 schutterijen deelnamen. De schutterij van Merkelbeek is direct na het overlijden van de bejaarde schutter huiswaarts gekeerd…….en er werden voor alle aanwezigen 2 minuten stilte in acht genomen. Daarna blies de hoornblazer van de schutterij van Klimmen ‘The Last Post’….”. Het schuttersfeest werd later die middag vanwege een hevig noodweer verplaatst naar een week later. Antoon kreeg daar postuum voor het laatst de prijs voor “oudste Sjut” toegekend.
Op maandag 18 augustus werd hij met Schutterseer te Merkelbeek begraven door verschillende leden van de Schutterijen van Schuttersbond St. Gerardus. Op de foto trekt de begrafenisstoet de Raadhuisstraat omhoog richting parochiekerk nadat Antoon thuis (in de mgr. Mannensstraat) is opgehaald.

Niet een verhaal wat je vaak op FB tegenkomt, maar ook dit is Merkelbeekse geschiedenis.
Op 1 mei jl. overleed op 97-jarige leeftijd Benedictijn Dom Franciscus Vromen, afkomstig uit Merkelbeek en zoon van hoofdonderwijzer Vromen van de plaa...tselijke basisschool. Op de lagere school moest zijn vader dus de bubbelrol ouder en klasonderwijzer bekleden en 2x zijn rapport ondertekenen (A). Frans was een uitstekend leerling en op 12-jarige leeftijd ging hij in 1930 naar het seminarie van het Bisschoppelijk college in Sittard en had dus zijn eigen paspoort (B) nodig. In 1936 studeerde hij daar af (C) en in 1937 trad hij toe als monnik bij de Benedictijnen in de Sint Paulusabdij te Oosterhout. Zijn Priesterwijding volgde 8 jaar later en hij vierde dat feest zondag 22 april 1945 in Merkelbeek samen met familie en bekenden (zijn ouders links en rechts (E) van hem en ook kerkmeester Leo Snijders met echtgenote (D) op de foto). Later werd hij Novicenmeester en was jarenlang betrokken bij het opzetten van samenwerkingsverbanden in de Nederlandstalige regio tussen Benedictijner monniken.

Post Telegraaf Telefoon staat er op het bordje.......
Eind 60er jaren was het pand aan de Kerkstraat waar "Ellen Tattoo Studio" gevestigd was (tijden veranderen) het postkantoor van Merkelbeek. Zef Wijshoff was de laatste die hier je giroboekje beheerde en postzegels verkocht. Uiterst links zie je nog een stukje van boerderij Houben die gesloopt werd in 1969 in het kader van de "Grote Dorpsvernieuwing".

Dit huis in de toenmalige Dorpstraat de huidige mgr.Mannensstraat werd gebouwd door architect Albert Jeurissen, die er woonde met zijn gezin, er kantoor hield en er ook een café uitbaatte. Later deden dat Jongen, Vromen en als laatste Buitendijk. Schutterij St.Clemens had hier z'n thuis en ook de tekst van "de Geeteberg" werd hier geschreven door Joep Rademakers. Op 15 februari 1968 brandde het café volledig af, het aangrenzende pand bleef gespaard.

Een naoorlogs verhaal
Eerder dit jaar stierf een oud dorpsgenoot. Jos Hacking woonde in de mgr. Mannensstraat (toen Dorpstraat) in het huidige huis van Herman Orbons. Hij was toenmalig “KNVB” scheidsrechter en werd net voor het seizoen 1947-1948 ook nog verkozen tot voorzitter van RKDFC.
Slechte start voor hem (over het actuele thema respect in de sport gesproken): tijdens de thuiswedstrijd tegen ...Schinnen op 4 januari 1948 nam scheidsrechter Hollanders dusdanige vreemde beslissingen dat de gemoederen dusdanig verhit raakten en een aantal spelers van DFC hem te lijf gingen. Ook Schinnen spelers raakten betrokken er een ontstond een heuse knokpartij, waarbij de scheidsrechter toevlucht moest zoeken tot het nabijgelegen woonhuis (toenmalig postkantoor) van ex-voorzitter August Wijshoff. Gevolgen voor RKDFC: het eerste elftal werd voorlopig geroyeerd, na de uitspraak van de tuchtcommissie werden 2 spelers voor 10 jaar geschorst en het eerste elftal degradeerde naar de 2e klasse onderafdeling.
Later ging het wel goed: in 1951 won DFC de “Wemmers Cup” en mocht Frans Deumens uit handen van toenmalig minister Wemmers van Verkeer en waterstaat (woonachtig in Oirsbeek) de trofee in ontvangt nemen.
Uit “Merkelbeek om nooit te vergeten” van Jo Deumens.

Blik in Haagstraat in de jaren 50. Veel is nog herkenbaar in de huidige situatie. Behalve de witte dan bijna 300 jaar oude boerderij (gebouwd in 1660) rechts op de achtergrond niet. Deze boerderij lag tegenover de Haaghof (Snijders) op de kruising Haagstraat-Maastrichterweg. De Haagstraat boog in die tijd niet af naar links zoals nu, maar liep eerst rechts voorlangs Snijders om daarachter pas linksaf te buigen richting Oirsbeek/Doenrade. Laatste bewoners van de witte boerderij waren het echtpaar Leo en Marieke Debets-Diederen op deze collage in het jaar 1947.
De kleurenfoto is gemaakt vlak voor de sloop op 19 april 1976. De zwart-wit opname van de binnenhof laat zien dat het een "ouwe kraom" betrof.